Srpska pravoslavna crkva (SPC) sutra proslavlja praznik posvećen Obnovljenju hrama Svetog velikomučenika Georgija, u narodu poznatijem kao Đurđic.
Sveti Georgije ili Sveti Đorđe bio je rimski vojnik u gardi cara Dioklecijana, koji je mučenički stradao tokom progona hrišćana, a u hrišćanstvu se slavi kao Sveti Đorđe.
Proslavlja se dva puta godišnje 6. maja (Đurđevdan) i 16. novembra (Đurđic), a u umetnosti se često prikazuje kako ubija zmaja, odnosno aždaju.
Ovog dana praznuje se i prenos moštiju svetog Georgija iz Nikomidije u Lidu Palestinsku, gde je postradao u vreme cara Dioklecijana.
Pre nego što je preminuo, sveti Gergije je zamolio svoga slugu da mu telo odnese u Palestinu, odakle mu je bila majka rodom i gde je imao veliko imanje koje je razdao siromasima, a sluga je tako i uradio.
U vreme cara Konstantina Velikog u Lidi su pobožni hrišćani podigli divan hram posvećen svetom Georgiju, a prilikom osvećenja toga hrama u njega su prenete svetiteljeve mošti.
Običaji i verovanja
Đurđic označava početak Vučjih dana ili Mratinaca, dana do Mratindana, 24. novembra.
Po običajnom kalendaru, u tom periodu, ništa se ne daje iz kuće, žene ne rade ručne radove, obućari i krojači odmaraju.
Ne ide se u lov na vukove.
Ako su Mratinci magloviti, zima će biti promenljiva, ako je vedro, zima će biti ljuta.
Prema narodnom verovanju zima dolazi na Đurđic, a odlazi sa Đurđevdanom.
